قبرستان انسان‌ها

در جانم تابیدی

به قبرستان انسان ها رفتم

به شهر به جمع آدمیان

نور در قبرهای تاریک آنان انداختم

شاید زندگی موج زند

La cascade de la vie était gelée dans mon âme Tu as rayonné dans mon âme Je suis allé au cimetière des êtres humains, à la ville au milieu des hommes J'ai jeté de la lumière dans leurs tombes sombres Peut-être la vie ondule

شعر سپید: دکتر صحافیان

ترجمه فرانسوی:دکتر اسماعیلی