جاذبه دو جان کیهانی

دریای آرامی بودیم

با جاذبه دو جان کیهانی

وانگهی هر لحظه طوفانی

 امواج جان را در بر می گرفت

بر این خروش دستی کشیدی

آرام نشانش دادی

بیم آن می رفت ناآشنایان غرق شوند

Nous étions une mer calme

Avec l'attraction de deux âmes cosmiques

Chaque instant, en outre, une tempête

Envahissait la vague de l'âme

Tu as caressé avec la main ce mugissement

Et l'as montré calmement

On craignait que les étrangers se noient

 شعر سپید:دکتر صحافیان

ترجمه فرانسوی:دکتر اسماعیلی