صوفی از پرتو می راز نهانی دانست/ گوهر هر کس ازین لعل توانی دانست

درخشش شراب، راز پنهان حقیقت را بر صوفی گشوده است همچنین با این نور جوهره وجودی هر کسی دریافت می شود.( راز جهان ذهنی و علمی نیست با بی خودی و مستی یافت می شود)
قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست 
بلبل عاشق سحرخیز، ارزش دفتر گل را می یابد نه هر کسی که از راه دانش و ذهن در پی حقیقت باشد.
۳- بر دل عاشقم( از کار افتاده و رها) دنیا و آخرت را عرضه کردم.به غیر از عشق تو همه ناپایدارند و جایگاه تعلق گوهر آدمی را ندارند ( حتی بهشت)
۴-اکنون که عشق به رسوایی افتخار آمیز منجر شده، دیگر به سبب حال خوشم از نادانان روزگار پروایی ندارم.محتسب نیز از شور درونی ام آگاه است.
۵- معشوق نگرانی ما را می داند، اما برای حال خوش آسایش مناسب نیست( قبض و بسط لازم است، ترکیب عسر و یسر) 
۶- آنکه بوی رحمان را از یمن می یابد( داستان پیامبر و اویس قرنی) سنگ و گل را به جواهر تبدیل می کند( کیمیاگری و تبدیل، در اثر شفاف شدن گوهر جان از تاریکی جسم)
۷- ای که راز جهان را از دانش و ذهن می جویی، می ترسم نتوانی به  آن دست پیدا کنی(در نسخه خانلری بیت سوم است و دو بیت اول نیز همین مضمون است که راز جان و جهان علمی و ذهنی نیست و حتی در واژه ها نیز نمی گنجد)
۸- آنکه فنا و نابودی جهان را می داند به گل باغ جهان( داشته های جسمی و علمی) افتخار نمی کند پس شراب بیخودی بیاور.
۹- حافظ نیز در اثر توجه وزیری چون آصف برخیا این اشعار را می سراید.
دکتر مهدی صحافیان 
آرامش و پرواز روح