وصف عشق در سروده های عطار نیشابوری ۴

-پیوند ازل و ابد در فرازمانی عشق و عبور از جسم و روح در یک لحظه:
در ازل بودند با روحانیان 
تا ابد با قدسیان هم خانه اند
راه جسم و جان به بک تک می برند 
در طریقت اینچنین مردانه اند
گنجهای مخفی اند این طائفه 
لاجرم در گلخن و ویرانه اند
- ویژگی های متضادی مثل دیوانه و فرزانه -آشنای خود الهی و بیگانه خوبش نفسانی( عشق ، آشتی تضادها)
آشنایان خودند از بیخودی 
وز خودی خویشتن بیگانه اند 
فارغ از کون و فساد عالمند
زین جهت دیوانه و فرزانه اند
در جهان جان چو عطارند فرد
بی نیاز از خانه و کاشانه اند
دیوان / ۳۱۸
- عشق آدمی را از جان خویش دور و به جان خدایی می رساند از دو جان به توحید می رسد:
دلم در عشق تو جان بر نتابد
که دل جز عشق جانان برنتابد
چو عشقت هست جان نخواهم 
که یک دل بیش یک جان برنتابد
-عاشقان بی حسابند :
مرا با عشق تو چندان حساب است
که روز حشر میزان برنتابد 
عاشق شبنمی در مقابل دو طوفان( عشق و معشوق )
اگر با من نمی سازی مسوزم 
که یک شبنم دو طوفان برنتابد
دیوان/۲۴۱
دکتر مهدی صحافیان
 آرامش و پرواز روح