برگزیده ادب پارسی در تفسیر کتاب خداوند ۲۹

وجوه یومئذ ناضره الی ربها ناظره. روی‌ها در آن روز شاد و به خداوند خویش نظرکنان قیامه/۲۲
مثل مومن مثل باز است، باز را چون بگیرند و بخواهند شایسته دست شاه گردد، چشم او بربندند و بندی بر پایش نهند و‌در اتاقی تاریک بازدارند تا وطن خود فراموش کند، آنگاه چشمش بگشایند خوراک گوشت پیش او نهند و دست شاه را جای او دهند. آنگاه با خود گوید: که را در جهان این منزلت که مراست؟
بر این مثل چون خواهند مومن را خلعت دوستی حق پوشانند مدتی در چهار دیوار لحد بازدارند، آنگاه طبل قیامت برزنند، چشم بگشاید، نور بهشت بیند و شراب وصل نوشد! بر سفره جاویدان بنشیند و چون چشم باز کند خود را بر دست شاه بیند!
پیر طریقت: بهره عارفان در بهشت سه چیز است: سماع و شراب و دیدار، سماع را فرمود: فی روضه یحبرون شراب را گفت: و سقیهم ربهم شرابا طهورا، دیدار را گفت: الی ربها ناظره. سماع بهره گوش، شراب بهره لب و زبان و دیدار بهره چشم است. سماع واجدان را، شراب عاشقان را و دیدار دوستان راست. سماع طرب فزاید، شراب زبان گشاید، دیدار صفت رباید. سماع مطلوب را نقد کند، شراب راز را جلوه کند، دیدار عارف را فرد کند!
( تفسیر خواجه عبدالله، ج۲، ۵۷۳)
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح