پروردگار لحظه را بپرستید 

یسئله من فی السموات والارض

کل یوم هو فی شان .الرحمن /29

نکته:معمولا انتهای این آیه مورد توجه قرار می گیرد .در حالی که تمام آیه معنای کاملتری به ما هدیه می کند.

آنچه در زمین و آسمان هاست با زبان فقر (که در ذات تمامی وجود نماها هست)از وجود حقیقی ؛پروردگار تقاضای وجود و ....می کنند (درست مانند آغاز خلقت)

و او در هر لحظه ای در کاری و آفرینشی است.

خداوند یا احد یا الله غیر قابل دسترسی است و حتی نمی توان از او چیزی خواست خدای در مقام صفات و افعال(رب یا پروردگار یا رحمن) هست که مرجع موجود نماها می باشد.

از این رو می توان گفت پروردگار هر لحظه ای با لحظه قبل متفاوت است ؛زیرا با تجلیات جدیدی وارد لحظه شده است.

و اگر شما در لحظه نباشید یعنی پروردگار حقیقی را نمی پرستید.

افزون بر این پروردگار لحظه با صفات و تجلیاتش نو می شود و ما هم تجلیات او هستیم ؛پس می توانیم در لحظه زنده باشبم به جای این که  در گورهای لحظات گذشته یا آینده بپوسیم.

@arameshsahafian