دریافتهایی از جان قرآن 11 دریافتهایی از 30 جزء قرآن

آیه های 97 تا 106 سوره توبه:
("اعراب":به معنای بادیه نشینان است .در زبان فارسی به معنای"عربها" می باشد.)
بادیه نشینان در ناسپاسی و دو رویی از دیگران سخت ترند....
ادامه: از بادیه نشینان کسانی اند که آنچه را در راه خدا خرج می کنند زیان می دانند...
و از بادیه نشینان کسانی اند که باور راستین به خداوند و روز واپسین دارند و آنچه را در راه خدا خرج می کنند،نزدیک شدن به خداوند می شمارند. ...
سیر آیه ها،به گونه ای است که تربیت بادیه نشین های را پله پله پایه گذاری می کند
آیه 103 و 104سوره توبه:
از دارایی های آنها،صدقه ای بگیر که آنها را پاک کند....
آیا نمی دانید تنها خداوند است ... که صدقات را می گیرد....  
زمانی که پیامبر صدقه می گیرد؛خداوند صدقه گرفته است.در آیه 17 سوره انفال نیز گذشت که تو پرتاب نکردی بلکه خداوند پرتاب کرد.کار پیامبر و خداوند یکسان شمرده شده است.در بحث رویت  خداوند، پیامبر فرمود:
من رآنی فقد رأی الحق؛هرکس مرا ببیند؛بی تردید خدا را دیده است.(بحار الانوار،61 ،235)
افزون بر پیامبر،سایر انسانها نیز با صفات و تجلی های خداوند در اتحاد  شمرده شده اند؛آیه 245 سوره بقره:
چه کسی است که به  خداوند وامی نیکو دهد.(گیرنده وام را خداوند معرفی می کند)
آیه 122 سوره توبه:
... چرا از هر گروهی ،جمعی مهاجرت نمی کنند تا فهم نیکو از دین بیابند و گروه خود را(مانند پیامبران)بیم دهند....
"فقه "در قرآن به معنای فهم نیکو هست و با فقه اصطلاحی که ظاهر دین هست متفاوت است.فقه ظاهر دین است و جوابگوی چگونگی شکل دین که باید به متخصص آن رجوع کرد،ولی اخلاق ؛باطن دین است که پیامبر فرمود من برای اخلاق مبعوث شده ام؛ اما اصل با باطن است.ظاهر بدون باطن خالی از حقیقت است. (ظاهر برای باطن هست گرچه ظاهر دین نیز باعث شده دین تا امروز به دست ما برسد؛مانند پوست گردو برای محافظت ازمغز )
در آیه بالا هم نشانه خوبی دارد که پس ازفهم نیکو از دین،مردم را بیم دهند.
@arameshsahafian