چرا عشق در این اندازه در ادبیات ایران و جهان بلکه در روح انسان گسترش یافته است؟در عشق چه گوهری نهفته است که آدمی؛ خلیفة خداوند را غرق کرده است؟و بسیاری چراهای دیگر.... عشق تنها روزنه ای است که آدمی ؛ این غریب سرای سپنج را به وطن فراموش شده اش پیوند می دهد.عشق انسان را از خود بی خود می کند؛ به فنای خواسته ها، اندیشه ها و باورها می رساند.آنچه در سر راه جان؛ به دروغ خودنمایی می کند را می سوزاند.و نور ازلی را که در جان آدمی است؛ تابناک می کند. عارفان هوشیار و طبیبان دلسوز جان آدمی ، وقتی راز سر به مهر عشق را در سویدای دل یافتند چون پدران و مادرانی دلسوز از عاشق و معشوق آیینه ای ساختند تا گوهر دردانه هستی را به یتیمان سرگشته خاک بنمایانند.
@arameshsahafian
+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم شهریور ۱۳۹۶ساعت ۹:۳۵ ق.ظ  توسط مهدی صحافیان |
آرامش و پرواز روح Relax and Flying Spiri...
ما را در سایت آرامش و پرواز روح Relax and Flying Spiri دنبال می کنید
برچسب : پدران,مادران,عاشق, نویسنده : 4sahafianf بازدید : 194 تاريخ : دوشنبه 27 شهريور 1396 ساعت: 1:53